GÖRDÜKLERİM DUYDUKLARIM

Huzur KORKMAZ TOPAL

Yaşam Koçu

huzur06peri@gmail.com

 Birilerinden yardım ve destek alması onun eski günlerine dönmesine yardım edecekti. Bankalardan yüksek faizli para almaktansa öncelikle ‘en yakınım’ dediği kişilerden destek istemişti. Zamanında hiç de azımsanmayacak kadar yardım etmişti bu yakınlarına. En çok sevdiği ve evladını dahi gözü kapalı verdiği baldızının kapısını çaldı önce, kendisine durumunu anlatıp ona ne kadarlık bir destek sunabileceğini sordu. Alacağına hiç ihtimal vermese de faiziyle ödeyeceğini söyledi. Yapacak olduğu desteğin ailesi ve onun için hayatî değer taşıdığını da sözlerine ekledi. 

Baldızı da onu geri çevirmedi, “Sana yardımcı olmayı çok arzu ederim. Bankada bir miktar param var; onu sana veririm. Fakat faizde ve eğer zamanı gelmeden bozarsam zarar edeceğim. Bu zararımın karşılanması şartıyla verebilirim.” dedi. Bu sözler karşısında oldukça hayal kırıklığı yaşayan adam ailesinin geleceği için kabul etmek zorunda kalmıştı. Bunu nasıl ister diye düşünse de aralarındaki samimiyeti göz önünde tutarak bu parayı ne zaman olsa veririm. Çok şükür ki herhangi bir tarih konuşmadık diye düşündü.

Aradan biraz vakit geçmişti ki, işleri istediği gibi olmadı ve borçlarını vererek şehri terk etmeye karar verdi. Önce yabancılardan aldığı para, altın ve dövizleri sahiplerine vererek helalleşti. Sıra baldızından aldığı borcu ödemeye gelmişti. Şehirdeki mal varlığını paraya çevirerek paranın bir bölümünü gideceği şehirde yeni bir hayat kurmak için ayırdı. Kalan para baldızından aldığı paranın tamamından biraz fazlaydı ancak faizi tam olarak karşılamayacaktı. Ama baldızı onu çok iyi bilir ve tanırdı. Parası asla onda kalmazdı. Bu bağlılığa güvenerek baldızının evi için hiç de azımsanmayacak bir hediye alarak borcunun ana parasını ve bir miktar da fazlalık parayı baldızına götürmüştü. 

Teşekkürümü ve hediyesini baldızına vermenin gönül huzuruyla ayrılırken baldızının “Bu para eksik, ben zararımın karşılanması şartıyla vermiştim” demesiyle dünyası yıkılan adam, “Biliyorum, sen yabancım değilsin diye şimdilik bir bölümümü getirdim. Gittiğimiz şehirden en kısa zamanda yollayacağım zarar etmeyeceksin.” diyerek helalleşti. 

Baldızına sorsanız yardım ettiğine yemin ederdi. Peki sizce bu baldız bu adama yardım etti mi?

Borç yardım değildir. Borç vermek karşıdaki kişinin müşkülünü gidermektir. Bu eylemde verdiğiniz paranın faizini, altın ve döviz karşılığında geri alırsanız bu yardım değil yatırımdır...

Bir gün eşim beni aradı. “Falanca bir şey alacak biz de ona destek olmalıyız. Ne yapabiliriz?” diye sordu. Ben de “Kendisine paramızın olmadığını sen de ben de biliyoruz ama istersen bileziklerim var onları verelim dedim. Bunun üzerine bilezik olarak vermek olmaz. Sen onları bozdur. Kaç lira tutarsa o kadarlık bir desteğimiz olmuş olur.” diyerek borç vermenin erdemini bana bir kez daha göstermiş oldu.

Nerden aklıma geldi bilmiyorum ama bunları yazmak bana iyi geldi. Sizler de okurken düşünmüş, kendinize çıkarımlar bulmuşsunuzdur umarım.

Sevgi, saygı ve nezaketle kalın.