GÖRDÜKLERİM DUYDUKLARIM

Huzur KORKMAZ TOPAL

Yaşam Koçu

huzur06peri@gmail.com

 Belirli günlerde yaşanacak olan bayram, seyran, arife ve Ramazan gibi toplumsal değeri olan her gün için ayrı ayrı hazırlıklar yapılırdı. Beni en heyecanlandıran hazırlık Ramazan hazırlıkları olurdu. 

Bir hafta öncesinde ev temizliği başlardı. Annem “Ramazan coşku ve temizlikle karşılanmalı. Onun geldiğine sevindiğimizi ona hazırlık yaparak gösterebiliriz. Sırasıyla evimizi temizleyelim, kişisel bakımımızı ve temizliğimizi yapalım, en sonra ve en önemlisi de ruhumuzu-düşüncelerimizi temizleyelim.” derdi. 

Ev temizliğini ve kişisel temizliğimizi anlayabiliyordum fakat ruh temizliğimi nasıl yapabilirim diye anneme her sorduğumda, “Ruhumuz güzel ahlak ve davranışlarımızın güzelliği ile temizlenir.” demişti. 

Dürüst olmak, yardımsever olmak, sabırlı ve hoşgörülü olmak, saygılı davranmak güzel ahlak kurallarının başında sayılabilir. Bu kuralları davranışlarımızdaki sevgi, saygı ve nezaketle birleştirdiğimizde de ruhumuzu temizlemiş oluyoruz. Maalesef ki ben sabırlı olmayı beceremedim ama çabalıyorum bu konu üzerinde. 

Bu akşam ilk teravih namazı kılınacak ve kısmet olursa yarın bu yılın ilk orucunu tutacağız. 

Hazırlıklar ne alemde, yapıldı mı temizlikler, alındı mı erzaklar, ruhlarımız ne alemde? 

Esnafında yapması gereken hazırlıklar olduğunu düşünüyorum. 

Esnaf fiyatları yenilemeli ama bu yenileme fakirin fukaranın yararına olmalı ki, esnafımız da Ramazan’a uygun bir hazırlık yapmış olsun. 

Konu komşu da hazırlıklarını yapmalı. Çevremizde kaç hane var, bu hanelerin ihtiyaçlı olanları var mı? Bu hanelere nasıl destek olabiliriz? Kaç işyeri var mahallemizde, bu işyerlerinde kaç kişi çalışıyor, çalışanlar iftarlarını ceplerinden mi yoksa işyerinden mi karşılıyorlar? Bunlar araştırılmalı, öğrenilmeli ve onlara destek vermek adına hiç değilse bir iftar yemeği hazırlamanın fikrini oluşturabilmeliyiz. 

Çevremizde öğrenci var mı? Bu öğrencilere ne şekilde destek olabiliriz? Bunları da düşünerek hazırlık yapmış oluruz Ramazan için. 

Fark ettiyseniz bu hazırlıklar bizleri manevi yönde rahatlatacak hazırlıklar. Ruhumuza huzur veren yardımlaşmalardan bahsettim az evvel. 

Ramazan’da birlik ve beraberliğin öne çıkarılarak, yardımlaşmayı ve hoşgörüyü de içeren hareketlerle ibadetimizi çok daha doyurucu bir şekilde yapmış oluruz. 

Açlığa dayanamayan fakat oruç tutan, evinde iftar vakti anarşi çıkaran ve sırf açlığı bahane ederek ev halkının huzurunu bozan bireyler ile Ramazan ayının ilk gününden son gününe kadar oruçlu olduğunu sık sık dire getiren ve “oruçluyum, bana bulaşma” diyerek oruçlu olduğu için karşısındakine her türlü kötü davranışı sergileyebileceğini kendinde hak sayan sevgili bireylere de naçizane bir tavsiyem olacak. 

Ramazan hazırlıklarınızı yaparken şöyle bir durun ve düşünün: Siz oruç tutarak mı yoksa oruç tutmayarak mı daha fazla sevap işlemiş olursunuz?

Bir de meraklı ve eleştirel kişilere şunu söylemek isterim: Kimse kimsenin ibadetine karışamaz. Kimsenin oruç tutup tutmadığı kimseyi ilgilendirmez. “Oruçlu musun?”, “Oruç tutmuyor musun?”, “Neden oruç tutmuyorsun?” gibi soruların sorulması alınacak cevap açısından da tehlikeli olabilir. 

Son olarak sizlere bizzat uyguladığım ve gerçekten fazlasıyla faydasını gördüğüm Ramazan alışkanlıklarımdan bahsetmek istiyorum.

Ramazan ayının ilk sahurunda mutlaka ve mutlaka imkanlar dahilinde pirinç pilavı ve kayısı kompostosu pişiririm. Annemden görüp öğrendiğim bu alışkanlığımın sebebi bereket ve ağız tatlılığı. 

Ev halkına ve Ramazan ayına verdiğim değeri göstermek için ikinci olarak her akşam özenli masa hazırlarım.

Üçüncü ve beni en çok Ramazan havasına sokan alışkanlığım ise televizyonda iftara doğru programı başlayana kadar yemek hazırlarken ilahi dinlemek. Bu üç Ramazan alışkanlığımı herkese tavsiye ederim. 

Hayırlı Ramazanlar.

Sevgi, saygı ve nezaketle kalın.