GÖRDÜKLERİM DUYDUKLARIM

Huzur KORKMAZ TOPAL

Yaşam Koçu

huzur06peri@gmail.com

2024 bitti 2025 başladı. Ne çabuk geçiyor günler, haftalar, aylar, yıllar. Biz insan oğulları hiçbir şeyin değerini bilemediğimiz gibi zamanın da değerini bilemiyoruz. 56 yaşındayım, Mayıs ayının 15'i geldiğinde 57 olacağım. Her yaşımı çok sevdim, her yaş aldığımda iyi ki dedim; iyi ki bu yaşıma kadar birçok deneyimlerim olmuş. Beni ben yapan her ne varsa Allah'a binlerce şükürler olsun ki varlar. 

Her yıl, her ay, her gün hatta ve hatta her saat büyüyor, gelişiyor ve yaşama anlam katan birçok şeyin farkına varıyoruz. 

Farkındalık, bir canlının çevresinde gelişen olayları bilme, algılama ve duyumsama becerisidir. "Bir şeyin bilincinde olma" anlamına gelmektedir. 

Bugüne kadar ne yaptıysak onlar bizlerin tecrübeleri olarak yanımızda dursunlar. Yeni yılda, yeni başlangıçlar yapmak hem bizim hem de çevremizdekilerin hayatını olumlu yönde etkileyecektir.

Hayatımızın akışını farkındalıklarımızla değiştirmek elimizde, bunu unutmayalım. Hayatımız, iyi veya kötü yaşadıklarımız ve bu yaşadıklarımızın sonuçlarını fark etmekle geçip gidiyor. Öyleyse 2025 yılı için neden bu farkındalıklarımızı şöyle bir düşünüp, detaylandırarak yeni bir yol haritası çizmeyelim ki? 

Geçen yılın artısını ve eksisini ince ince düşünelim. Hangi davranışımız olumlu, hangisi olumsuz iyice bir farkına varalım ve yeni yıl için hedefler koyalım. Hayatımızdan çıkması gereken ne varsa çıkaralım. Hayatımıza ne katmamız gerekiyorsa onları da hayatımıza ekleyelim.

Mesela benim hayatıma katacağım en güzel şey, SAĞLIKLI BASLENME olacak.   Hayatımdan çıkartacağım en kötü şey ise ÖFKE.

İşte sizlerde kendi hayat koşullarınıza ve çevre faktörlerini de göz önünde bulundurarak bir farkındalık analizi yapın ve hayatınızı çok daha yaşanabilir kılın. 

Şunu asla unutmayın: “Hayat mücadeleden ibarettir ve bu mücadelede herkes tek başınadır. Sen değişirsen dünya değişir...”

DEĞİŞİM...

Uzun zaman önce, uzun uzun otlar, gür ve kalın gövdeli ağaçlarla kaplı eski bir ormanın derinliklerinde, Çocuk adında biri yaşardı. Çocuk, her gün aynı rutinleri takip ederdi. Aynı yolu yürür, aynı ağaçların altında oturur, aynı orman meyvelerini yer, aynı arkadaşlarıyla konuşur ve aynı manzarayı izlerdi.

Bir gün ormanda dolaşırken Yetişkin adında daha önce ormanda hiç görmediği birinin yanından geçti. Yetişkin, Çocuk’u durdurdu ve ona bir hediye verdi. Ona bir tohum hediye etmişti ve şöyle dedi: “Bu tohum, bir çiçeğin potansiyelini taşıyor. Onu toprağa ekersen, büyümesine ve gelişmesine izin verirsen, büyüleyici bir çiçek haline dönüşecek.”

Çocuk, heyecanla tohumu alıp ormanın en güzel yerine ekti. Her gün tohumu ziyaret etti, ona su verdi ve onun büyümesini bekledi. Ancak günler geçtikçe, hiçbir şey olmuyordu. Çocuk, sabırsızlanmaya başladı ve tohumun büyümeyeceğinden endişelendi. Neredeyse tüm umudunu kaybetmek üzereyken Yetişkin tekrar ortaya çıktı ve Çocuk’a sordu: “Neden tohumun büyümediğini düşünüyorsun?” Çocuk: “Her şeyi doğru yapıyorum ama hiçbir şey değişmiyor” diye yanıtladı. Yetişkin gülümsedi ve dedi ki: “Değişim, bazen gözle görülebilir şekilde hemen gelmeyebilir. Ancak tohumun içinde potansiyel var. Ona yeterince zaman ve sabır verdiğinde, değişim gerçekleşecektir.”

Çocuk, Yetişkin’e güvendi ve tohumun ihtiyacı olan bakımı ona sağlamaya devam etti. Bir gün, tohumda bir tomurcuk belirdi ve kısa süre sonra bir çiçek açtı. Çocuk mutluluk içinde, bu şaşırtıcı değişimi izledi. Küçücük bir tohum rengarenk, capcanlı bir çiçek olmuştu. Çocuk tohumun büyüme sürecinin bir değişim olduğunu, değişimin ancak yeterince sabır, emek ve zaman verildiğinde gerçekleştiğini anladı. Değişimin sadece dışsal olarak gözlemlenebilir olduğunu, fiziksel olanı ifade ettiğini kavradı.

Tohumun çiçek olmasını sabırla beklediği günlerde kendisi de değişti. Aynı görünmeye devam ettiği halde daha farklı hissettiğini fark etti. Şöyle sordu Çocuk kendi kendine: “Değişim daha çok dışsal olarak gözlemlenebilirken, dönüşüm içsel bir farklılaşmayı mı ifade eder?”

Ve Çocuk ekledi: “Bir tohum değişir ve çocuk dönüşür. Bir çocuk değişir ve dünya mı dönüşür?”

Sevgi, saygı ve nezaketle kalın.