KÖŞE BUCAK

Mehmet Salih KÖSE

Eğitim Uzmanı

Trabzon denilince komar çiçeği kokar yaylaları, ıhlamur kokulu sokakları, balık kokulu mahalleleri var. Trabzon'un her zerresinde ortak bir sevgi ve koku var. O da futbol topu, futbol hevesi.

 Trabzon tarihi bir şehir. Dağı, tepesi, kaleleri, kiliseleri, camileri, meydanları, evleri, sahilleri, koyları var. Bütün bunlara rağmen Trabzon'a gelen her turist önce “Stat nerede?” diye sorar. Her sokağın, her mahallenin takımı var. Futbol bu şehirde tam üç yaşından başlar.  Bütün erkek çocukları bu şehirde futbolcu olmak için doğar. Son yıllarda kızlarımız da düştü bu sevdaya. Onlar da sahalara yakışmadı değil.

Ben, futbol sevdasının bu şehirde sadece Trabzonspor ile yol alamayacağı düşüncesindeyim. Bu şehrin amatöründen başlamalı. Mahalle, sokak futbolu ile bir bütün olarak gelişmeli. Futbol tesisleri yapılırken köyler, yaylalar, ilçeler göz ardı edilmemeli.

Trabzonspor'un efsane kadrosuna bakıyorum. Temeli amatör lig ve yetiştiren o zamanki adı Sebatspor olan Sebat Gençlik. Şenol, Kadir, Faruk, Ali Kemal, Özkan Sümer, Lemi, Hamdi, Kemal, Şakir, Cemil, Çolak İbrahim gibi isimlerden oluşan o kadroya bakın; hepsi Sebat Gençlik’te yetişmiş. O zamanlar dar sokaklarda, binaların arasında topa ayak vurmuş bir nesil.

O halde Trabzonspor'un gidip Avrupa'da, Afrika'da yaşlı futbolcu aramasına hiç gerek yok. Gözler ilçe takımlarına çevrilmeli. Bilhassa da Sebat Gençlik Trabzonspor'un alt yapısı olarak planlanmalı.

 Gelelim Gençlik ve Spor Bakanlığı’na. Sizin emrinizle yıkıldı Akçaabat’ın Fatih Stadyumu ve kapalı spor salonu. Ne güzeldi o romantik küçük sahada denizi seyrederken futbol maçına bakmak. Kaç yıl oldu bu şehri stattan ve kapalı spor salonundan yoksun bıraktınız. Bir an önce bu şehre spor tesisi yapma zorunluluğunuz var.

Gelelim bizim uşaklara; Cemil Başkan’a ve futbolcu ordusuna. Ne derler; “pilavdan döneni kaşığı kırılsın.” Bu yıl sizden şampiyonluk bekliyoruz çocuklar. Sahaya bütün gücünüzle çıkın ve oyuna yüreğiniz koyun. Şampiyon olun ki bu ilçe tarihine isminizi yazalım. Hatta bir şampiyonluk anıtı dikelim sahilimize.

Bu ligde uzaktan uzağa duyuyoruz ayak oyunlarını, hakem kararlarını. Onlara kulak asmayın. Korkunç planları yapanlar olsa da siz oyun tarzınız ve mücadelenizle kırın, yıkın, bozun bu oyunları. Kalan son iki maçınızı alın. İnanın şampiyon olacaksınız. Bütün bedeninizle ve ruhunuzla o sahalarda olun. O hırsla çıkın maçlara. Yardımlaşın, paslaşın. Güzel oyununuzu seyredenlerin başı dönsün, alkışlasın sizleri.

Çok şey umuyoruz sizlerden. Hayaller bırakın bize; ufuk çizgisindeki gökyüzü ve deniz gibi. Her biriniz yiğitsiniz kalbimizde; göstereceğiniz başarı yayılsın tüm şehrimize.

Bakın şampiyonluğa susamış bekliyor sizi bu şehir. Çok gol atın şampiyon olmak için. Bu şehirden alkışlar, şarkılar, şiirler aksın ruhunuza. Buraya kadar getirdiğiniz alın terinizi, o kutlu sonu sakın ha sakın başkalarına kaptırmayın. Futbol oynayın estetik. Futbol oynayın coşkuyla.

O zaman biz Trabzonlular, Akçaabatlılar haydi ne duruyorsunuz. Koşun, gelin stada.

Rıhtımda tekneler sulara çarparken, bütün martılar çığlık çığlığa haykırsa: “Sebat Gençlik şampiyon.”

Hatırlayın; bu takım 1923’te kuruldu ve çok şampiyonluklar yaşadı. Bir de 2025 yılında bu şehre şampiyonluk yaşatın çocuklar, hocalar. Selam olsun size Cemil Usta ve ekibi.

Hadi, şimdiden 26 Nisan’da oynanacak son maça hazırlanın. O gün elinizdeki bayraklarla, yüreğİnizdeki coşkuyla ve dilinizdeki şampiyonluk şarkılarıyla gidelim maça.